Poepverhaal
Blijf op de hoogte en volg Stieneke
03 Oktober 2012 | Zambia, Choma
02-10 (16:45)
Vanmorgen vroeg OK. Kwamen binnen om 08:00, maar toen was er nog niet veel te beleven. Rond 09:00 begon de eerste OK. Een jongen met een liesbreuk. Konden er jammer genoeg niet veel van zien, aangezien er een paar andere mensen voor stonden. Hierna hebben we een curettage gezien bij een vrouw die een miskraam gehad had. Er is een arts die de vrouwen dan niet verdoofd of onder narcose laat gaan. Dit is dan erg pijnlijk. Gelukkig hadden we een leuke arts, David, die het erg netjes deed. Het was wel een bloederige toestand. Voor degene die het interessant vinden: eerst wordt er met een tang de baarmoedermond vastgeklemd en wordt de opening van de baarmoeder met een soort van dikke stompe breinaald (kan even nergens anders op komen) opgerekt. Op deze manier kunnen er instrumenten de baarmoeder worden ingebracht. Er wordt dan een soort schrapertje gebruikt om heel de baarmoeder leeg te maken. Veel bloed, stukken van placenta en nog delen van het ongeboren kind. Dit kan je niet zien, het was nog een heel vroege zwangerschap (gelukkig!). Hierna zagen we nog een meisje van rond de 6 jaar, die met haar vinger in een maalmolen had gezeten. Haar rechter wijsvinger was verbrijzeld. We konden zo haar bot en pezen zien zitten. Dr. Spurrier was haar aan het opereren. Hij trok zo het topje van de vinger er met wat kracht af. Best even goor om te zien. Meisje was lokaal verdoofd en vond het zelf ook heel eng. Gelukkig (omdat het een minor operation was) stond haar vader naast haar. Dr. Spurrier werkt al heel erg lang in het Macha Mission Hospital als tropenarts. Hij doet veel chirurgie. Iedereen is een beetje bang voor hem, omdat hij nogal arrogant overkomt en je genadeloos kan afkraken. Hierdoor wordt hij dr. Superior genoemd. Hierna waren er geen spannende OK’s meer en zijn we nog even op paediatrics gaan kijken. Alle moeders herkende mij en Eva nog van de playroom en vonden het erg leuk dat we er weer waren. We hebben nog lekker gespeeld met de kinderen en de moeders hebben ons weer lekker uit kunnen lachen als we Tonga probeerden te spreken.
Vandaag is er een diarree epidemie onder ons uitgebroken. 10 van de 12 zijn aan de schijt, dus het is erg gezellig op het toilet. Verdere details zal ik jullie besparen. Wordt vervolgd…
03-10 (22:40)
Het gaat alleen nog maar over schijt hier. Hoevaak iemand is geweest en wat voor consistentie het was. We hebben uitgerekend dat we gister met z’n allen 41 keer naar het toilet zijn geweest (plassen niet inbegrepen). Gemiddeld is dit dus 3-4 keer per persoon. Vandaag zijn we dit record al ruimschoots gepasseerd. Schrale konten en buikpijn zijn ons niet meer vreemd. Dit weekend (vrijdagmiddag) gaan we naar de locals. Dat betekent: geen toilet, maar gat in de grond. Laten we hopen dat we dan allemaal weer een wat regelmatigere stoelgang hebben.
Vandaag hadden we van half 9 tot 12u college van Gert-Jan. Daarna met z’n allen beetje uit zitten brakken in de keuken met een kopje cup à soup. ’s Middags hadden we lekkere sandwiches als lunch, gelukkig is m’n eetlust goed. Hierna om 14u weer college. In de ruimte waar we college hebben, staat de airco aan. Je zou zeggen: lekker. Maar op een paar plekken krijg je het echt onwijs koud. Dus nemen we altijd dikke vesten mee. Verder is het overdag enorm warm, ’s avonds koelt het wel iets af, maar je kan eigenlijk altijd wel in korte broek + hempje lopen. Dit moeten we alleen niet doen, omdat we hier anders op worden aangesproken. Rondom de dorm, dus waar we slapen, mogen we wel korte broekjes en hempjes aan, maar als we langs het ziekenhuis lopen of in het ziekenhuis zijn, moeten we lange broek/rok + schouder bedekkende kleding aan. Ik heb morgenochtend vitals. Dan moet je samen met nog iemand (in dit geval ga ik samen met Leonore) de temperatuur, gewicht, bloeddruk en vast nog wat parameters bepalen bij positieve HIV/AIDS patiënten. Hier moeten we verplicht een rok aan, omdat de meeste mensen van buitenaf komen en dit normaal is.
Er zijn twee rokers onder ons en ook is het hun ten strengste verboden om ergens anders dan bij de dorm te roken. Wij waren bijvoorbeeld op Janneke’s verjaardag (even geen idee meer wanneer dat was), wat ergens in een dorpje, 15 minuten lopen van de dorm was. Hier was er gerookt en de zoon en dochter van Janneke en Gert-Jan, hadden nog nooit sigaretten gezien. Bizar eigenlijk he? Dit komt doordat we op de ‘Mission’ zijn. Dit ziekenhuis en een deel erom heen is opgericht door de kerk en dus is roken en drinken streng verboden.
We hebben vanmiddag weer een film gekeken (jaja, dat doen we nog best vaak). We zijn ’s middags en ’s avonds vaak gewoon super brak, omdat het zo warm is ben je gewoon snel moe en zeker nu met die diarree epidemie is niemand helemaal 100% fit.
Vanmorgen vroeg OK. Kwamen binnen om 08:00, maar toen was er nog niet veel te beleven. Rond 09:00 begon de eerste OK. Een jongen met een liesbreuk. Konden er jammer genoeg niet veel van zien, aangezien er een paar andere mensen voor stonden. Hierna hebben we een curettage gezien bij een vrouw die een miskraam gehad had. Er is een arts die de vrouwen dan niet verdoofd of onder narcose laat gaan. Dit is dan erg pijnlijk. Gelukkig hadden we een leuke arts, David, die het erg netjes deed. Het was wel een bloederige toestand. Voor degene die het interessant vinden: eerst wordt er met een tang de baarmoedermond vastgeklemd en wordt de opening van de baarmoeder met een soort van dikke stompe breinaald (kan even nergens anders op komen) opgerekt. Op deze manier kunnen er instrumenten de baarmoeder worden ingebracht. Er wordt dan een soort schrapertje gebruikt om heel de baarmoeder leeg te maken. Veel bloed, stukken van placenta en nog delen van het ongeboren kind. Dit kan je niet zien, het was nog een heel vroege zwangerschap (gelukkig!). Hierna zagen we nog een meisje van rond de 6 jaar, die met haar vinger in een maalmolen had gezeten. Haar rechter wijsvinger was verbrijzeld. We konden zo haar bot en pezen zien zitten. Dr. Spurrier was haar aan het opereren. Hij trok zo het topje van de vinger er met wat kracht af. Best even goor om te zien. Meisje was lokaal verdoofd en vond het zelf ook heel eng. Gelukkig (omdat het een minor operation was) stond haar vader naast haar. Dr. Spurrier werkt al heel erg lang in het Macha Mission Hospital als tropenarts. Hij doet veel chirurgie. Iedereen is een beetje bang voor hem, omdat hij nogal arrogant overkomt en je genadeloos kan afkraken. Hierdoor wordt hij dr. Superior genoemd. Hierna waren er geen spannende OK’s meer en zijn we nog even op paediatrics gaan kijken. Alle moeders herkende mij en Eva nog van de playroom en vonden het erg leuk dat we er weer waren. We hebben nog lekker gespeeld met de kinderen en de moeders hebben ons weer lekker uit kunnen lachen als we Tonga probeerden te spreken.
Vandaag is er een diarree epidemie onder ons uitgebroken. 10 van de 12 zijn aan de schijt, dus het is erg gezellig op het toilet. Verdere details zal ik jullie besparen. Wordt vervolgd…
03-10 (22:40)
Het gaat alleen nog maar over schijt hier. Hoevaak iemand is geweest en wat voor consistentie het was. We hebben uitgerekend dat we gister met z’n allen 41 keer naar het toilet zijn geweest (plassen niet inbegrepen). Gemiddeld is dit dus 3-4 keer per persoon. Vandaag zijn we dit record al ruimschoots gepasseerd. Schrale konten en buikpijn zijn ons niet meer vreemd. Dit weekend (vrijdagmiddag) gaan we naar de locals. Dat betekent: geen toilet, maar gat in de grond. Laten we hopen dat we dan allemaal weer een wat regelmatigere stoelgang hebben.
Vandaag hadden we van half 9 tot 12u college van Gert-Jan. Daarna met z’n allen beetje uit zitten brakken in de keuken met een kopje cup à soup. ’s Middags hadden we lekkere sandwiches als lunch, gelukkig is m’n eetlust goed. Hierna om 14u weer college. In de ruimte waar we college hebben, staat de airco aan. Je zou zeggen: lekker. Maar op een paar plekken krijg je het echt onwijs koud. Dus nemen we altijd dikke vesten mee. Verder is het overdag enorm warm, ’s avonds koelt het wel iets af, maar je kan eigenlijk altijd wel in korte broek + hempje lopen. Dit moeten we alleen niet doen, omdat we hier anders op worden aangesproken. Rondom de dorm, dus waar we slapen, mogen we wel korte broekjes en hempjes aan, maar als we langs het ziekenhuis lopen of in het ziekenhuis zijn, moeten we lange broek/rok + schouder bedekkende kleding aan. Ik heb morgenochtend vitals. Dan moet je samen met nog iemand (in dit geval ga ik samen met Leonore) de temperatuur, gewicht, bloeddruk en vast nog wat parameters bepalen bij positieve HIV/AIDS patiënten. Hier moeten we verplicht een rok aan, omdat de meeste mensen van buitenaf komen en dit normaal is.
Er zijn twee rokers onder ons en ook is het hun ten strengste verboden om ergens anders dan bij de dorm te roken. Wij waren bijvoorbeeld op Janneke’s verjaardag (even geen idee meer wanneer dat was), wat ergens in een dorpje, 15 minuten lopen van de dorm was. Hier was er gerookt en de zoon en dochter van Janneke en Gert-Jan, hadden nog nooit sigaretten gezien. Bizar eigenlijk he? Dit komt doordat we op de ‘Mission’ zijn. Dit ziekenhuis en een deel erom heen is opgericht door de kerk en dus is roken en drinken streng verboden.
We hebben vanmiddag weer een film gekeken (jaja, dat doen we nog best vaak). We zijn ’s middags en ’s avonds vaak gewoon super brak, omdat het zo warm is ben je gewoon snel moe en zeker nu met die diarree epidemie is niemand helemaal 100% fit.
-
04 Oktober 2012 - 02:07
Addie:
Het word een geweldig interessant journal Stien om terug te
Lezen later. Variatie +++. Hoop dat jullie allemaal snel wat beter
voelen. Heb je de Purol niet meegenomen??? Lol. Prettig
weekend liefs xxxx
-
04 Oktober 2012 - 02:07
Addie:
Het word een geweldig interessant journal Stien om terug te
Lezen later. Variatie +++. Hoop dat jullie allemaal snel wat beter
voelen. Heb je de Purol niet meegenomen??? Lol. Prettig
weekend liefs xxxx
-
04 Oktober 2012 - 03:59
Addie:
Sorry Stien & lezers,
2x the fun hahahaha. -
04 Oktober 2012 - 08:23
Els:
Hoi Stieneke,
Ja, dat gat in de grond, ....maar ja, alles went, toch? Heel veel succes dit weekend, jullie zijn dan vast helemaal opgeknapt!
Hier wil je ook niet zijn, de natte moesson is losgebroken, geloof ik, we zijn hier al een ark aan het bouwen...
Ach, herfst heeft ook leuke kanten en die komen ook weer. Voorlopig hebben jullie nog last van de warmte!
Maar die ok's die je meemaakt, brr, dan gaat het hier toch wel anders, hè! En arrogante artsen hebben we hier gelukkig ook! Wel een leuke naam voor die man!
Heel veel sterkte en plezier gewenst!
Els -
04 Oktober 2012 - 09:03
Bas Schelling:
Koud en vies weer hier Stien. Niet aangenaam om buiten te zijn dus duiken we maar achter de computer. Genoeg te doen en te lezen. We zouden een beetje moeten ruilen, wat meer warmte daarvandaan hier naar toe en een dagje regen daarheen.
Verder alles OK en ik hoop dat jullie buikklachten weer snel over zijn.
groetjes en kus,
Pa -
04 Oktober 2012 - 10:05
Opa & Oma Van Dongen.:
Lieve Stieneke,
Leuk te lezen over je belevenissen in Afrika.
Gelijk moesten wij denken aan de tijd dat wij in die omgeving gewoond hebben.
Zo te lezen lijkt de tijd stil gestaan te hebben sinds 1958.
Wij weten zeker dat dit verblijf in Zambia een hele mooie ervaring voor je gaat worden.
Wij blijven je volgen. De groeten.
Opa & oma van Dogen. -
04 Oktober 2012 - 10:15
Jan, Marielle En Sophie:
Goedemorgen,
Had gelukkig al ontbeten toen ik je verhaal las, blijft leuk die verhalen van je,
blijven schrijven he de rest van de weken.
Hier is het herfst, regen en vroeg donker, Bou komt morgen op de tv. we nemen
het wel op, kun je het terugkijken over 4 weken.
Sterkte met alle schijterij, en hou je taai
Liefs uit Westmaas xxxxxxxxxx -
04 Oktober 2012 - 13:11
Jolanda Wander:
Hee lieverd.
leuke verhalen ik hoor het je vertellen.
ik blijf je volgen .
nog een hele fijne tijd zonder diaree.
liefs jolanda wander
-
04 Oktober 2012 - 19:16
Ina:
Hoi lieve meid....
Wees maar blij dat je het niet moet schoonmaken bij iemand......Doen wij nog wel.....maar dat weet je wel.
Ik geloof dat je het ondanks de buikklachten goed naar je zin hebt.
Hier gaat alles goed hoor. Pieter-Jan heeft gisteren echte friet aardappelen gebracht. Geweldig hoor !!!!
Dus dat wordt weer echte patat à.s. Weekend.
Pas goed op je zelf. Je rapporten zijn uitstekend. Goede weergave van de gebeurtenissen.
Ik kijk weer uit naar de volgende.
Veel liefs en een knuffel........Ina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
