Films. patat, cola en veel gezelligheid

08-10
Vannacht kreeg ik onwijs last van buikkrampen, alleen lukte het niet om naar de wc te gaan. ’s Ochtends wel. Gelukkig ook maar; obstipatie is ook niet alles. Toen ik vannacht wakker werd, had ik mijn laken waaronder ik slaap als een Chitenga om mezelf heen gebonden met knopen en al. Wat je allemaal wel niet doet in je slaap?! Vanmorgen had ik morning report met aansluitend clinical rounds. Morning report was niet heel boeiend. Vooral monoloog van dr. Spurrier. Hij vroeg op een gegeven moment wat de behandeling van migraine was, dus ik zei: pijnstillers + goed slapen. Vervolgens wordt hier niet op gereageerd en zegt hij zelf een half uur later hetzelfde. Maar als je een keer een fout antwoord geeft, weet ie wel iets venijnigs terug te zeggen. Dat is een beetje frustrerend, maar ik trek me er gewoon niks van aan. Ik zit hier om te leren en wat hij ervan denkt zal me een worst wezen. Om 10 uur waren we al klaar en ben ik heel mijn weekend bij de locals op papier gaan zetten. Om 13:00 was ik eindelijk klaar en zijn we lekker gaan eten. Na de lunch hadden we college over TB, niks nieuws is vertelt en viel bijna in slaap. Gelukkig werden we na college getroost met de film: How To Lose A Guy In Ten Days! Ook een paar Amerikanen hebben meegekeken. Wat houden wij toch van films. Als avondeten hadden we: PATAT! Het eten lijkt wel een grote switch te hebben gemaakt sinds de Amerikanen hier zijn. Patat hebben we nog nooit gezien en krijgen ook steeds vaker pannenkoeken. Goede verandering dus. Blijkt maar weer dat Nederlanders zich makkelijk aanpassen, maar de Amerikanen het liefst hetzelfde eten als ze gewend zijn. Na het avondeten hebben we de film afgekeken en verder weerwolven gespeeld. Wat een variatie!

09-10
Vanmorgen zou ik samen met Wieteke OT (operation theatre) hebben. Wieteke was alleen niet lekker, dus heeft Eva haar vervangen. OT begint om 08:00, maar we hebben ons al aardig aangepast. We gingen weg om 08:05, waren er 08:10 en hebben nog een half uur moeten wachten tot er iets ging gebeuren. In de tussentijd hebben we ons vermaakt door allemaal kansloze foto’s te maken die ik binnenkort op facebook zal proberen te posten. Als eerste hadden we een liesbreuk bij een klein ventje. We hebben het zelf ook gevoeld, wel leuk. Verder was die operatie niet heel erg interessant, omdat we niet precies wisten en zagen wat ze aan het doen waren. We zagen veel vliezen, maar geen idee wat ze daarmee deden. Op het moment dat ze het weer dicht gingen hechten, zijn we de kamer uitgelopen om te zien wat er verder nog was. Het is hier allemaal heel normaal om de operatiekamer in en uit te lopen. Soms worden deuren niet eens dicht gedaan of ligt de deur er simpelweg uit.
In de minor OK lag een jongen van rond de 12 jaar die werd besneden. Dit had een traditionele reden. Eigenlijk is het wel goed om de mannen hier te besnijden, omdat hierdoor het risico op de transmissie van HIV verkleind wordt. De jongen was plaatselijk verdoofd, maar we zagen duidelijk dat hij wel veel pijn had. Nadat het klaar was en er een verbandje omheen zat trok hij zijn onderbroek en broek weer aan en liep weer naar buiten.
Hierna zag ik een meisje wat ik gister bij paeds gezien had. Ze was ernstig verbrand. Ze zat bij haar oudere zus op de rug in een chitenga, toen de rok van haar zus vlam vatte. Het vuur verspreide zich en beiden zijn er erg aan toe. Het kleine meisje haar arm is compleet verbrand en ook een deel van haar buikje en been. Bij haar gingen ze stukken huid eraf trekken. Heel erg naar om te zien. Dit was blijkbaar huid wat dood was en moest er dus af. Dr. Spurrier pakte een schaar, duwde het onder een stuk verbrande huid, knipte wat raak, pakte een tang en trok zo een heel stuk huid eraf. Vreeeselijk om te zien! De huid begon te bloeden en je zag dat het meisje pijn had, ondanks de ketamine.
Hierna hebben we nog gekeken bij een vrouw met een vaginaal abces. De oorzaak hiervan was slechte hygiëne. Ze konden geen ketamine geven, dus wilde ze lokaal verdoven. Dit lukte alleen niet echt, dus zijn ze maar gaan snijden. De vrouw had enorm veel pijn en er spoot van alles uit dat abces. We hebben maar op afstand toegekeken, ze had namelijk ook HIV.
Hierna was er nog een vrouw waarbij de tuber van de eierstokken werd doorgenomen. Dit omdat ze al 3 keizersneden had ondergaan en het te gevaarlijk is om dan nog een keer zwanger te worden. Je hebt dan namelijk een grote kans op een ruptuur van de uterus (dat de baarmoeder uit elkaar scheurt bij teveel druk).
Na deze OK waren we best wel kapot. Hadden super veel trek en dorst. Toen werd er aan ons gevraagd of we een koekje en wat te drinken wilden. Wij: JAAAAAA! =) =) Dus wij stonden al boven de koektrommel te kwijlen; komt Spurrier aanlopen.
Spurrier: ‘Hé, this is only for the workers, not for students!’
Ik: ‘but we’ve just being asked if we’d like some drinks and a cookie?’
Spurrier: ‘Who said that?’
Vervolgens liep hij naar die man en gaf ‘m een enorme uitbrander. Zo zielig! En wij stonden daar bij die lekkere cola waar we al 2.5 week naar lopen te smachten. Dat water komt zo m’n neus uit. Helaas. Ik voelde me net zo’n kind die geen snoepje mocht. Kut Spurrier. Op dat moment hebben we de OK verlaten. We zijn naar huis gegaan en zijn na de lunch naar een winkeltje op de markt gegaan om JAJA: cola te kopen. Hij ligt in de koelkast lekker koud te worden. Ik ga nu lekker douchen en dan heerlijk onder het genot van een havana cola de Lion King kijken met z’n allen. Gezellig!