De eerste twee dagen

23-09-2012 (15:00)
Gisteravond zijn we na een vlucht van 9u en 35min geland op Lusaka Airport. De vlucht was prima; genoeg eten/drinken en een ruim aanbod van films.
Op Lusaka hebben we ongeveer een half uurtje in de rij gestaan om een double-entry visum aan te vragen. Eenmaal hier doorheen, stond ons nog de strenge douane te wachten, die niet al te vriendelijk keken. Na het verhaal dat we een groep Nederlandse vrienden waren die de omgeving van Zambia wilden verkennen, mochten we het land in en zagen we hierna snel Danny in zicht.
Danny is onze chauffeur voor deze 6 weken. Hij heeft ons die avond naar het Kululu Backpackers hostel gebracht. Kalulu betekent konijn, en dat realiseerde wij ons de volgende morgen, toen overal konijnenkeutels door het hostel lagen. We hebben die nacht niet onder een klamboe gelegen, omdat die er in onze slaapzaal niet waren en we te moe waren onze klamboe’s ergens diep onder uit onze backpacks te pakken en dan nog eens moeten zien hoe we ze op kunnen hangen. Er vlogen wel aardig wat beesten rond, maar als je moe bent slaap je altijd wel.
’s Ochtends om 08:00 ontbeten; wit geroosterd brood met jam. De jam zag er alleen niet echt normaal uit, dus hebben we maar suiker op het brood gedaan.
Verder kregen we thee/koffie en warme melk! Dus voor mij kon het niet meer stuk.
Om 08:30 kwam Danny aan met een verlengde versie van de Boer Zoekt Vrouw bus en vertrokken we 09:00 richting Macha. Airconditioning hebben we niet, maar gelukkig kunnen de ramen wel open en klinkt er gezellige Afrikaanse muziek op de radio. De wegen hier zijn nog erger dan in België. Ineens midden op de snelweg drempels, waar je je auto op kapot rijdt als je daar met meer dan 20 km/u overheen rijdt.
Omdat we nu in het droogte seizoen zitten, ziet alles er nogal dor uit. In november, wanneer het regenseizoen start, wordt alles omgetoverd in groene vlaktes.
Rijdend langs dorpjes zwaaien de mensen ons vrolijk toe. Vrouwen met bakken water op hun hoofd, kinderen aan het spelen met alles wat er voor handen is.
Af en toe zie je een gebouw met SCHOOL of HIV/AIDS Corner. Het is moeilijk om te realiseren dat we nu echt midden in Afrika zitten en hier veel mensen met HIV gesmet zijn. Hier moet ik nog even aan wennen.

Ik ben blij dat we komende 3,5 week in Macha zitten. Kan ik m’n backpack helemaal uitpakken en alle spullen een beetje ordenen. Ik weet ook niet hoe ik alles zo gestructureerd in heb kunnen pakken en betwijfel ook of het allemaal weer zo compact erin terugkomt. Hier maar veel uitdelen en niet te veel mee terug nemen!

24-09 (11:45)
We zijn gister om 16:15 aangekomen in Macha. Rood zand, droogte en een zinderende warmte. Nadat we alle tassen en backpacks uit het busje hadden geladen, kwam er gelukkig een mevrouw om ons te verwelkomen. Ze wees ons het hostel en we ontvingen per persoon 3 sleutels (één voor de voordeur van het hostel, één voor je kamerdeur en één voor de deur naar de kluis). Wel fijn dat je een kluisje hebt, dan laat je je waardevolle spullen met een gerust idee achter.
We hebben met z’n 12’en 3 slaapkamers. De mannen zitten dus met z’n 4’en en dan zijn de vrouwen over de andere twee kamers verdeeld. De kamers zijn niet erg groot en doordat het volhangt met klamboes, kan je ook moeilijk even gaan liggen. We zitten nu met een deel van de groep in de ‘lounge’ te internetten.
Er staan 2 stapelbedden in onze slaapkamer en ik slaap boven. De trappetjes zijn alleen niet zo betrouwbaar, dus af en toe is het nog best een kunst om in- en uit bed te komen.
Ook worden we geteisterd door enorme spinnen, gelukkig hebben we een paar stoere mannen die ze dan voor ons kunnen doden. Ze zijn alleen wel erg snel, dus soms verdwijnen er wel eens onder heb bed/in de backpack.
Elke morgen hebben we om 7:00 ontbijt, best vroeg opstaan dus. Om 18:15 gaat het schemeren en om 18:30 is het gelijk pikdonker. Hierdoor kan je natuurlijk ook wel vroeg gaan slapen, wat ons afgelopen nacht nog niet helemaal is gelukt. Je moet elkaar toch nog wat beter leren kennen, dus wordt er aardig wat afgekletst. Buiten hoor je af en toe wat vreemde geluiden waar we ook aan moeten wennen, wild life! Zo stond er gister naast ons raam van de slaapkamer een soort koe. Eerst dachten we dat iemand serieuze darmklachten had, maar na 3x dat geluid te hebben gehoord, kwamen we erachter dat het toch van buiten moest komen.
Met allemaal meiden op de kamer is het dan wel eens een beetje hysterisch.

Vanmorgen hebben we een rondleiding gehad in het malaria instituut, waar ze research doen naar de transmissie routes en de eventuele resistenties die optreden bij bepaalde muggen. Ook hebben we een kijkje genomen in het moleculaire lab waar ze onder andere onderzoek doen naar tuberculose en HIV. Erg interessant, maar soms zijn de mensen moeilijk te verstaan. Ze praten goed Engels, maar wel een beetje binnensmonds.
Om 12:00 hebben we een afspraak met een mevrouw die hier tropenarts is, Janneke van Dijk. Om 13:00 lunch en dan gaan we om 14:30 naar het ziekenhuis.
Vanaf morgen gaan we daar meelopen in groepen, ik heb morgen de ochtend vrij, dus kan ik even wat bijslapen.
We zijn allemaal erg moe nog van het reizen, maar waarschijnlijk ook van de warmte!

Dit was het weer voor even. Het zijn eigenlijk twee reisverslagen in één. We hebben niet altijd toegang tot internet, dus schrijf ik gewoon een stukje in word en zet het dan later op internet.
Let a.u.b. niet op eventuele spelfouten, geen tijd om m’n verhaal te dubbel-checken.

Liefs